پاچینی

پاچینی

chicken winz

انواع غذاهایی که بافتی ترد و زبر دارند ، انگار تمام پرزهای زبان را که مدت‌ها به خواب رفته بودند را بیدار می‌کنند تا طعم‌هایی رنگارنگ و عمیق را دوباره تجربه کنید. گویی هر بخش از آن غذای ترد که زیر دندان می‌شکند، جهانی از مزه‌ها را در مغز شما آزاد می‌کنند.

این نوع از غذاها حسی از جنب‌وجوش، بازی و رهایی را دارند و با سرعتی خارق‌العاده شما را از پوسته‌ای هفت لایه که در هفته‌ای کاری با خستگی و خمودگی جاگیر شده‌اند، خارج می‌کنند. اگر این نوع غذاها را برای وعده شام در نظر بگیرید شب آخر هفته‌تان، همچون شب‌های آتش‌بازی پر از رنگ و نور می‌شود تا اعضای خانواده و مهمانان در فضایی از شور و گرما دور  هم بنشینند و از غذا و فضا لذت ببرند.

با آماده کردن پاچینی تمام اعضای خانواده و مهمانان سهمی از این مایه شادی را به دندان می‌کشند. غذایی که با بافت ترد و ادویه رنگارنگش می‌تواند کنسرتی خانگی را به پا کند و آماده کردنش مثل آماده کردن فهرستی از آهنگ‌های محبوب و خاطره‌انگیز است که در شب‌های آخر هفته شما را به‌جزیره شور و شادی می‌برد.

مواد لازم:

بازوی مرغ ۱۲ عدد
ادویه پاچینی  به مقدار لازم
تخم مرغ هم زده 2 عدد
آب پیاز رنده شده مقداری
زعفران دم کرده غلیظ ۲ قاشق غذاخوری
کنجد سفید بو داده ۱ لیوان فرانسوی دسته‌دار
روغن سرخ‌کردنی قو به مقدار لازم

*ادویه پاچینی شامل: ½ قاشق چای‌خوری پودر آویشن، نمک، پودر فلفل پاپریکا و دانه فلفل سیاه تازه و کوبیده شده.

طرز تهیه:

اول از همه باید کتف‌های مرغ را مهیا کرد که ستون این غذاست، گوشت کتف را با احتیاط از استخوانش جدا کنید که بتوانید به‌شکل یک توپ زیر استخوان جمعش کنید. در مرحله بعد به‌مدت ۲ ساعت کتف‌های آماده شده را در آب پیاز، کمی آبلیمو و زعفران قرار دهید تا مزه‌ بگیرند.

در این مدت می‌توانید ادویه‌جات پاچینی مرغ را آماده کنید؛ کنجد، آویشن، پودر فلفل پاپریکا، پودر فلفل سیاه تازه و آسیاب شده و نمک را در یک ظرف با هم مخلوط کنید. کمی  پودر فلفل قرمز داستان این ادویه را عوض می‌کند. بعد از گذشت 2 ساعت که مرغ‌ها مزه‌دار شدند، در ظرفی دیگر تخم مرغ‌ها را شکسته و کتف‌ها را به تخم مرغ آغشته کنید و در ظرف ادویه و کنجد بچرخانید تا لایه به لایه ادویه با گوشت مرغ مخلوط شوند.

شعله اجاق روشن و قابلمه حاوی روغن که داغ شد، وقت رفتن ترکیب مرغ و ادویه به مرحله اصلی است تا این ترکیب منحصربه‌فرد جان بگیرد و  تبدیل غذا شود و غذا؛ مایه حیات. مقدار روغن آن‌قدری باشد که پاچینی‌ها در روغن غوطه‌ور شوند و روغن کمتری هم به خودشان جذب کنند. وقتی رنگ طلایی را دیدید که به تیرگی می‌رود، زمان را از دست ندهید و با کفگیری سوراخ‌دار پاچینی‌ها را از قابلمه بیرون بکشید. کار تمام است و هنر شما در ترکیب رنگ‌ها و تزیین غذاست که تابلویی چشم‌گیر و اشتهاآور، از ظرف پاچینی می‌سازد.

نوش جان،

شبتان پرنور.

منو موبایل